Parę słów o skryptach powłoki
Zamiast wprowadzać polecenia i czekać na odpowiedź, możesz przygotować skrypty powłoki, działające bez konieczności bezpośredniej interakcji.
Skrypt powłoki to plik tekstowy zawierający jedno lub wiele poleceń systemu UNIX. Uruchomienie skryptu powłoki pozwala na wykonywanie poleceń, które w przeciwnym razie trzeba by było wprowadzać w wierszu poleceń.
Skrypty powłoki są przydatne, ponieważ pozwalają łączyć wiele często wykonywanych zadań w pojedynczych skryptach, dzięki czemu można oszczędzać czas oraz unikać możliwych błędów podczas wielokrotnego wykonywania podobnych zadań. Można je także automatyzować przy użyciu takich narzędzi, jak launchd
lub Apple Remote Desktop.
Skrypt powłoki zaczyna się od kombinacji znaków identyfikującej go jako skrypt powłoki – są to znaki # oraz ! (tak zwany shebang). Po tych znakach następuje odwołanie do powłoki, przy użyciu której powinien być uruchamiany dany skrypt. Na przykład, oto pierwszy wiersz skryptu powłoki uruchamianego przy użyciu sh
:
#!/bin/sh
Skrypty powłoki warto opisywać przy użyciu komentarzy. Aby dodać komentarz, rozpocznij wiersz od krzyżyka (#). Każdy wiersz komentarza musi zaczynać się krzyżykiem:
#This program returns the
#contents of my Home folder
W skrypcie powłoki możesz umieszczać puste wiersze, aby wizualnie oddzielać od siebie poszczególne sekcje skryptu.
Narzędzie chmod
pozwala oznaczyć dany plik tekstowy jako wykonywalny (czyli taki, którego zawartość może być uruchamiana jako aplikacja).
Aby dowiedzieć się, jak pisać skrypty powłoki, zobacz Shell Scripting Primer w witrynie Apple Developer Connection.